Garden Gin, aperitief van Vlaamse bodem en zee

Het verhaal van Garden Gin start tijdens de preselectie van het één programma ‘Het goeie leven’, waarin Wim Lybaert samen met zes duo’s een half jaar tuiniert en kookt. Tuinier Bart Verelst wordt geselecteerd, kok Paul Delil valt uit in de laatste ronde. Toch blijkt die ene selectiedag genoeg om een hechte vriendschap op te bouwen.

“We hebben allebei een passie voor lokale producten en zijn contact blijven houden,” vertelt Bart.” Levensgenieters Paul en Bart, die hun gading niet vinden in de courante, bekende spirituele dranken, beslissen er dan maar zelf eentje te maken. “Er was nood aan een aperitief met een ziel, een verhaal. Een product dat ook rechtstreeks in verband staat met onze Vlaamse bodem.” Het idee voor Garden Gin krijgt stilaan vorm: Paul wil een gin op de markt brengen met veel kruiden en Bart wil iets doen met eetbare bloemen en fruit. “Dankzij het programma heb ik de mogelijkheden van eetbare bloemen ontdekt. Ik kweek ze ook zelf en lever aan de horeca. Maar ik ben er altijd van overtuigd geweest dat er veel meer uit te halen valt.”

Niet veel later ziet Garden Gin het levenslicht. Het wordt een gin waarin je de moestuin proeft met 39 verschillende soorten groenten, fruit, bloemen en kruiden die gekweekt worden op Bart's velden in Meerdonk en in de tuin van Paul. “Paul is de smaakmaker, de ‘taster’", vertelt Bart. “We zoeken wel samen naar de juiste smaakcombinaties. En van dat evenwichtige smaakpalet wordt dan een gin gemaakt.” De gin brouwen gebeurt trouwens bij stokerij VDS in Paul’s thuisstad Aalst. Korter kan de productieketen niet zijn.

Spirituele dranken
Later worden er nog andere dranken toegevoegd aan het assortiment, maar het basisidee blijft overeind: spirituele dranken gemaakt op basis van eerlijke ingrediënten.

Een eerste nieuwkomer was de Fox, een perenlikeur. “Omdat de perentelers al enkele jaren echt in nood zitten en we met de Fox duidelijk maken dat er zoveel kan gedaan worden met die peer. Het is ook een boodschap aan de telers zelf: blijf niet bij de pakken zitten. Doet iets innovatief met je product wanneer je het niet meer verkoopt via de traditionele wegen.”

De perenlikeur is trouwens een ‘Harley Davidson’-verhaal, vertelt Bart, het succes is eigenlijk gebaseerd op een mislukking. “We wilden een eau de vie maken maar tijdens het gistproces heeft dat product volledig zijn eigen richting gekozen. We hebben in het begin dan ook maar 500 flessen laten bottelen. We waren al blij als we daar van af geraakten. Ondertussen hebben al veel meer dan het dubbele verkocht!”

Dan is er nog de Secret Garden Gin, met moerbeien uit de moerbeituin van Aalst. “Met deze gin willen we de moerbei in de kijker zetten. Want dat is - onterecht - een beetje een vergeten groente. Het is een ‘secret’ gin omdat de ingrediënten strikt geheim zijn. Maar ook omdat de moerbeituin in het centrum van Aalst volledig ingesloten ligt. Je moet een klein steegje door, niemand vindt dat. Een geheime tuin dus.”

Maar er zitten nog enkele nieuwe dranken aan te komen, zoals de Sea Garden Gin, een gin op basis van zeegroenten: algen, zeewier, zeekolen, zeebanaan, lamsoor … “De kweek van zeegroenten zit echt in de lift, vooral in de regio rond de West- en Oosterschelde. Een ideaal moment voor ons om de veelzijdigheid van die zeegroenten te tonen.”

De Fox krijgt ook nog een broertje, de Cox, een likeur op basis van appelen. “In de Fox zitten zeven verschillende soorten peren. In de Cox zullen ook zeven soorten appels zitten, waaronder natuurlijk ook de Cox.”

Tuinbeurzen
De Garden Gin werd bijna twee jaar geleden op de markt gebracht. Het is en blijft voorlopig een uit hand gelopen hobby, maar Bart en Paul zijn er wel in geslaagd om 12.000 flessen te verkopen. “We hebben echt een nichemarkt bespeeld. We stonden met onze gin op bijna alle grote tuinbeurzen in Vlaanderen en Nederland. Binnenkort gaan we ook naar tuinbeurzen in Frankrijk en Luxemburg, en volgend jaar ook in Duitsland.”

Quasi 90% van de flessen werd face-to-face verdeeld, vooral aan particulieren. “Nu begint natuurlijk de vraag te komen: waar kunnen we die flessen krijgen? De grote massa laten we liever aan ons voorbijgaan maar op dit moment zijn er echt te weinig verdeelpunten om aan de vraag te voldoen. Particulieren kunnen de gin enkel vinden in tuinwinkels, zoals Horta, Groendecor en de tuinwinkel van de plantentuin van Meise.”

Evenwicht
“We willen de exclusiviteit van het product bewaren. Daarom dat we niet met de grote commerciële groepen in zee gaan, maar liever de zelfstandige buurtsupers en speciaalzaken rechtstreeks bereiken.” Het is volgens Bart dan ook een ideaal product om via de lokale supermarkt te verdelen, “omdat het een product is met een verhaal, het volledig lokaal wordt gemaakt en we er zelf ook de nodige promotie rond maken. Het is bovendien een dynamisch assortiment, er komen dingen bij, er valt iets weg. En qua prijs zitten we zeer goed, alle dranken zijn geprijsd rond de 40 euro.”

“We zoeken een evenwicht", besluit Bart. “Het mag allemaal niet te groot worden, maar het mag ook niet klein blijven. We zijn trouwens klaar om meer te produceren. We anticiperen door meer en meer bloemen te kweken. Ik vermoed dat we in 2020 in staat zullen zijn om 45.000 flessen te maken. Het idee is alleszins om verder bescheiden te blijven te groeien. We blijven dicht bij wie we zijn en wat we doen, en we willen dat ook zo houden.”